Tarih Öncesi Brezilya Tarihi
Brezilya'nın tarih öncesi dönemi ve özellikle Amazon Ormanı ve Amazon Nehri, gizemli olsa da büyüleyici bir dönemdir. Bazı karbon tarihleme teknikleri, Amazon çevresindeki bölgenin yaklaşık 13.000 yıl önce iskan edildiğini gösteriyor, ancak bunlar bilim adamları, arkeologlar ve antropologlar tarafından onaylanmadı veya fikir birliğine varılmadı.
Bununla birlikte, yaklaşık 11.000 yıl önce tanımlanan ve tarihlenen iki ana taş alet kültürü vardır.
Bunlar:
1. Uruguain geleneği - bu kültür taştan iki yüzlü saplı sivri uçlu aletler üretti. Bu, aletlerin iki kenarları yontulmuş, tutacak bir sapı, keskinleştirilmiş kenarları ve bir sivri ucu olduğu anlamına gelir. Bu aletler daha sonra bıçak, kazma, kazıyıcı veya silah olarak kullanıldı. Bu tür bir alet, bu kabilelerin yaşadığı bölgenin bitki örtüsü için idealdi.
Brezilya'nın Serra da Capivara Milli Parkındaki mağara resimleri 25.000 yıl öncesine kadar uzanıyor.
Mağara resimleri avlanmayı, dans etmeyi, hayvanları ve insanları ve onların ritüellerini temsil ediyor.
Mağara resimlerini yapanlar çoğunlukla kırmızının tonlarını kullanmışlar.
Brezilya'nın Serra da Capivara Milli Parkındaki mağara resimleri 25.000 yıl öncesine kadar uzanıyor.
Brezilya'nın Serra da Capivara Milli Parkındaki mağara resimleri
2. Itaparica geleneği - bu gelenek, tek yüzü oyulmuş sivri uçlu aletlere sahipti. Sadece tek bir yüzünün kullanılmak üzere oyulmuş olması nedeniyle Uruguain aletlerinden ayrılır. Bu insanlar daha çok tropik park alanlarında bulunabiliyordu ve özellikle kaya resimleri ve gravürlerindeki zenginlikleri ile biliniyorlardı. Bu tür kalıntılar, bilim adamlarına bu medeniyetlerin gelenekleri ve yaşam biçimleri hakkında çok faydalı bilgiler vermektedir.
Pek çok antropolog ve arkeolog, yaklaşık 8000 yıl öncesine ait bulunan medeniyet kalıntılarının, Pasifik Okyanusu ve Bering Boğazı'ndan birini veya her ikisini de geçmek zorunda kalan Asya'dan kitlesel bir göç gerçekleştiren bir grup insana ait olduğuna inanıyor. Portekizliler bin yıl sonra geldiğinde, tüm yerli halktan 'Yerliler' olarak söz ettiler.
Daha sonra, yaklaşık 7000 yıl önce, yerel halkın yeni yaşam alanları ve yaşam yöntemleri bulmak zorunda kalmalarına yanıt olarak iki yeni gelenek ortaya çıktı. Bunlar:
1. Humaitá geleneği - bunlar, öncekinden önemli ölçüde daha büyük olan ve sivri uçlara sahip olmayan iki yüzeyli aletler kullandılar. Bu grup insan geniş yapraklı ormanlarda yaşıyordu.
2. Sambaqui geleneği - bunlar aynı zamanda büyük iki yüzeyli aletler kullanıyordu ve ülkenin güney sınırındaki kıyılarda yaşıyordu. Bu topluluklar arkalarında evsel atık çöplerini işaret eden kabuk yığınları bırakmışlardır. 'Kabuk' terimi, bu çöplükte kalan kabuklu deniz hayvanlarının miktarını ifade eder ve topluluğun ana beslenme düzeni ile ilgili ipuçları verir.
Kanıtlar, 3000 yıl sonra Rio de Janeiro ve Espírito Santo kıyılarında yerleşmiş, evcilleştirilmiş veya yarı evcil bitkilerden yararlanan medeniyetler olduğunu gösteriyor. Bu, bu bitkilerin
1) keyif aldıkları estetik değerleri için; sadece yiyecek veya barınak olarak üretebilecekleri şeyler için değil (elbette bu büyük bir avantaj olmasına rağmen) ve
2) birçok nesil boyunca insanların gözetiminde olduğu anlamına gelir.
Mısır, büyük bir ürün ve besin kaynağı olmasına rağmen, avcı-toplayıcı yaşam tarzı devam etti. Belirli kültürel geleneklerin tam olarak nasıl ve ne zaman değiştiğini tespit etmek çok zor, ancak hava koşulları ve diğer çevresel faktörlerdeki değişiklikler kesinlikle önemli bir belirleyici faktördü.